O mnie
Jestem certyfikowanym psychoterapeutą  Polskiego Towarzystwa Psychologii Klinicznej (cert. nr 17). Ukończyłam 5 letnie całościowe szkolenie Zakładu Terapii Rodzin Katedry Psychiatrii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego atestowane przez Sekcję Naukową Psychoterapii i Sekcję Naukową Terapii Rodzin Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Należę do Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, Polskiego Towarzystwa Psychologii Klinicznej, Sekcji Naukowej Psychoterapii.

Prowadzę psychoterapię indywidualną osób dorosłych, terapię rodzin, małżeństw i par oraz terapią grupową. Pracuję w podejściu psychodynamicznym opartym na teoriach psychoanalitycznych. Zgodnie z nimi, nasza osobowość kształtuje się pod wpływem czynników wrodzonych oraz doświadczeń życiowych, szczególnie tych z okresu dzieciństwa. To, jak dziecko doświadcza otaczający go świat i relacje z ważnymi osobami tworzy nieświadome wzorce odczuwania, myślenia i fantazji, a także sposób reagowania i budowania relacji. Ta nieświadoma część naszej psychiki wpływa na nasze funkcjonowanie w dorosłym życiu i może prowadzić do powstania nerwic, zaburzeń osobowości oraz ogólnych trudności  w życiu osobistym, społecznym i zawodowym.

Psychoterapia ma na celu lepsze poznanie siebie i poprawę funkcjonowania w życiu. Dzieje się to poprzez rozmowę, w której terapeuta zachęca pacjenta do dzielenia się wszystkim, co przyjdzie mu do głowy - myślami, uczuciami, snami, fantazjami. Praca w relacji terapeutycznej prowadzi do zrozumienia nieświadomych impulsów i umożliwia trwałą zmianę. Dzięki relacji terapeutycznej pacjent uczy się budować zdrowe relacje międzyludzkie i wykorzystywać swój potencjał. Czas trwania terapii jest kwestią indywidualną, zależącą od wielu czynników. Terapia w nurcie psychodynamicznym może potrwać od kilku miesięcy do kilku lat.

Oferta
Zapraszam na spotkanie w sytuacji przeżywania dla siebie trudnych chwil i pojawiającej się potrzeby porozmawiania o tym. Pomagam także w sytuacjach:

• zaburzeń depresyjnych,
• objawów nerwicowych (lęk, niepokój, bezsenność, natręctwa, obsesje, ataki paniki), zaburzeń osobowości,
• myśli i prób samobójczych,
• zaburzeń odżywania (anoreksja, bulimia),
• zachowań kompulsywnych,
• uporczywych dolegliwości somatycznych pomimo braku medycznych przyczyn,
• konfliktów związanych z tożsamością płciową,
• problemów partnerskich i rodzinnych (rozwód, zdrada, śmierć bliskiej osoby, zazdrość, choroba somatyczna, kryzys wieku średniego)
• problemów osobistych (zaniżona samoocena, samotność, poczucie braku sensu życia, uczucie pustki, wyizolowania, stresu, napięcia, obniżonego nastroju),
• trudności w relacjach z innymi,
• syndromem DDA, poczuciem osamotnienia,
• doświadczania utraty, kryzysu, przemocy.

Pierwsze spotkanie z psychoterapeutą nie jest zobowiązujące. Przede wszystkim jest to okazja żeby doświadczyć jak to jest mówić o sobie i być w kontakcie z terapeutą. Można poprzestać na jednej lub kilku sesjach lub pomyśleć o dłuższym kontakcie.