Wycieczka uczniów Gimnazjum nr 2 do Oświęcimia (foto)

Pierwsze wrażenie jest niesamowite. Uczniowie czytają napis: Arbeit macht frei (niem. praca czyni wolnym). Ma wymowę wręcz szyderczą, bo nikogo za pracę tam nie uwolniono, nawet taką ponad ludzkie siły. Potem wzrok pada na drut kolczasty, budki dla strażników i baraki. A w nich małe drewniane prycze, na których spało po kilkadziesiąt czy kilkaset osób. Z niedowierzaniem patrzą na ogromną ilość przedmiotów codziennego użytku. Okulary, walizki, szczotki różnego typu, rzeczy, które kiedyś miały właścicieli. Na twarzach widać skupienie. Gdy dowiadują się, że to mała część tego, co było w magazynach, nazywanych „Kanadą”, nie mogą uwierzyć. Zdumienie również pojawia się, gdy widzą ubrania więźniów i ich głodowe porcje żywnościowe na cały dzień.
Oglądają kolejne miejsca, m. in. celę, gdzie umierał o. Maksymiliana Kolbe, oddając życie za innego człowieka. Przed ścianą śmierci minutą ciszy oddają hołd wszystkim, którzy tu zginęli. Przewodniczka mówi, że więźniów karano za najmniejsze przewinienia, a nawet za „nic” lub „dla przykładu”.


Bardzo przeżywają drogę na rampie z wagonu kolejowego do ruin „łaźni” czyli komór gazowych. Świadomość, że idą po autentycznej drodze, która kończyła się zagazowaniem i spaleniem w krematorium sprawia, że nikt nic nie mówi. Uczniowie wczuwają się w więźniów, którzy trafili do „piekła na ziemi”. W głowach kłębią się pytania: Dlaczego? Skąd tyle okrucieństwa? Czy naprawdę ludzie dokonali takiej masowej zagłady? Wzruszenie pojawia się w celach, w których przetrzymywano dzieci.

Wycieczka była potrzebna i dostarczyła wiedzy na temat nazistowskiego obozu koncentracyjnego i zagłady. Było to również przeżycie, którego uczniowie na pewno długo nie zapomną. Pobyt w miejscu, które można nazwać ogromnym cmentarzem, wywołał refleksje.


Doskonałym podsumowaniem były słowa przewodniczki: „Nigdy nie możemy zapomnieć o takich miejscach, o ofiarach Holokaustu, ile zła człowiek wyrządził drugiemu człowiekowi. To nauka na przyszłość. ..”

Kierownikiem wycieczki była pani Marzena Noga, a opiekunami, panie: Grażyna Kopacz-Sowa, Jadwiga Lewicka, Monika Oszywa i pan Mariusz Walęzak.