Stanisław Nyczaj i Szczęsny Wroński o Jerzym Grotowskim

Stanisław Nyczaj napisał „Taniec z pamięcią”, poświęcając to dzieło w całości temu wielkiemu Polakowi.
W piątkowe popołudnie Czytelnia w Miejsko-Gminnej Bibliotece Publicznej w Busku Zdroju wypełniła się seniorami z Klubu Seniora działającego przy Miejsko-Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej oraz czytelnikami. Gośćmi Biblioteki w tym dniu byli: Stanisław Nyczaj – pisarz, Przewodniczący Związku Literatów Polskich Oddział w Kielcach, a także aktor, pisarz i reżyser Szczęsny Wroński. Muzyk Roch Dobrowolski umilił spotkanie grą na wiolonczeli.

W blasku świec, w ogromnym skupieniu spotkanie rozpoczął Jarosław Zatorski, który powitał wszystkich gości, podkreślając w swoim wystąpieniu, dobrą współpracę z Buskim Klubem Seniora i Związkiem Literatów Polskich w Kielcach.

Sylwetkę Jerzego Grotowskiego i jego biografię przedstawił Artur Osiński.

Spotkanie było potyczką słowną pomiędzy byłym uczniem Jerzego Grotowskiego Stanisławem Nyczajem a Szczęsnym Wrońskim, który wystąpił w roli reżysera. Panowie nie tylko wypowiadali swoje kwestie, ale wcielając się w Grotowskiego i dziennikarza emanowali świetnym aktorstwem. Nie było to proste, gdyż treści przekazu były ogromnie trudne i zawiłe, czasem wręcz niezrozumiałe dla słuchacza.

Nie brakło cytatów z licznych wywiadów z reżyserem, a także rozmów kuluarowych.

Stanisław Nyczaj tak oto wspomina współpracę z Jerzym Grotowskim: „To były niesamowite lekcje wtajemniczenia w sztukę aktorską. Wywarły na mnie ogromny wpływ. W ramach Koła Młodych Polonistów, prowadzonego na WSP pod kierunkiem dr Haliny Stankowskiej, przygotowałem na sesję teatrologiczną w Toruniu w 1964 referat pt. „Ocena gry aktorskiej we współczesnej publicystyce”. Dowodziłem, jak niewiele recenzenci wiedzą o specyfice i uwarunkowaniach osiągania przez aktorów kunsztu scenicznego w warunkach teatru tradycyjnego, a cóż dopiero mówić o ambicjach jakie stawiał swojemu zespołowi Grotowski.